curionius

cūrĭōnĭus, a, um, adj. [1. curio, I.], of or pertaining to the priest of a curia: curionium aes dicebatur quod dabatur curioni ob sacerdotium curionatus, Paul. ex Fest. p. 49, 19 Müll.:

curionia sacra, quae in curiis fiebant,

id. ib. p. 62, 11.